Rechtse partijen moeten samenwerking zoeken met PVV
Zonder Wilders geen ander asiel- en immigratiebeleid
Auteur: Jan Gajentaan
Na de val van het kabinet-Schoof is het politieke spel in volle hevigheid gaande. VVD en NSC proberen Wilders de schuld te geven door hem wegloper te noemen. JA21 werpt zich op als het redelijke alternatief voor rechts en dat lijkt volgens de peilingen tamelijk succesvol. Maar tot nu toe behoudt Wilders zijn positie aan kop van het partijenpeloton. Zonder de PVV is het daarom niet of nauwelijks mogelijk het asiel- en immigratiebeleid drastisch te kantelen.
Ook schrijver dezes heeft in november 2023 strategisch gestemd. Hoewel ik vastbesloten was mijn stem uit te brengen op BVNL (en wel op OpinieZ-collega Hans van Tellingen) heb ik uiteindelijk voor de PVV gestemd, vooral om te voorkomen dat Timmermans de grootste zou worden en het premierschap kon claimen. Afgelopen week heeft wel duidelijk gemaakt in wat voor rampzalige situatie we dan terecht waren gekomen!
Toch heb ik besloten de volgende keer, dat is 29 oktober 2025, niet meer strategisch op de PVV te stemmen. Daarvoor heeft Wilders wat mij betreft teveel steken laten vallen. Ik ga echter niet mee in het frame van de VVD dat Wilders de hoofdschuldige is voor de val van dit kabinet. Dat zijn toch echt NSC en VVD. NSC, met name de afzwaaiende Nicolien van Vroonhoven, klopt zich openlijk op de borst dat zij ‘rechts beleid’ (lees: een strenger immigratiebeleid) succesvol wist ‘in te kapselen’. Terwijl Wilders bijna alles had weggegeven, inclusief zijn eigen premierschap, om maar een strenger asiel- en immigratiebeleid neer te kunnen zetten…
PVV heeft steken laten vallen
Over de timing en de manier waarop Wilders het kabinet opblies kun je discussiëren, maar dat hij geen heil meer zag in het voortzetten van deze coalitie valt te begrijpen. Dat neemt niet weg dat ook de PVV steken heeft laten vallen. De partij blijkt bestuurlijk onvolwassen: deze rust volledig op Wilders als twitterkanon. De plannen om het eigen risico in de zorg te halveren en sociale huurders een ‘boodschappenbonus’ te geven, bleken onvoldoende doordacht op allerlei ongewenste consequenties in ons overigens veel te ingewikkelde en doorgeslagen overheidssysteem.